با یه مرور موافقین؟!

گفتیم خوشبخت شدن از بیچاره شدن راحت تره،
چون مسیریه که کل هستی داره به اون کمک می کنه...

گفتیم زندگی ما پر انتخابه و خوشبخت انتخابای ارزشمند می کنه،
گفتیم حتی انتخاب بین لذت کم و زیاد هم ارزش نداره،
بلکه انتخاب ارزشمند انتخاب لذت عمیق و پنهان در برابر لذت کم و دم دستیه...

گفتیم وقتی انتخاب می کنیم، باید بعضی گزینه ها رو حذف کنیم،
و این سخته، یعنی رنج داره و ما هر انتخاب خوب یا بدی که بکنیم،
بالاخره یه رنجی باید تحمل کنیم، اما رنج کنار زدن لذتای عمیق بیشتره...
پس نباید از ترس رنج، انتخاب های ارزشنمد رو ول کرد...(مدیریت رنج)

راستی، مدیریت رنج مدیریت لذت هم هست...

بعد گفتیم خدا ما رو برای انتخاب ارزشنمد(بخون لذت زیاد) آفریده،
اما ما از کجا بفهمیم این لذت زیاد کجاست؟!
آخه هرکس یه دستور العملی میده برا خودش!!!

گفتیم اون کسی که می تونه کمک مون کنه،
باید کسی باشه که صفر تا صد وجود ما رو بشناسه،
هرچی باشه سازنده بیشتر از هر کسی می فهمه چی ساخته...

راستی اینم گفتیم،
ما قرار نیست هدف مون رو انتخاب کنیم!
هدف ما از قیافه مون معلومه! از خواسته ها و میل ها و...
اون مهربونی که ما رو آفریده، همه چی رو تو وجودمون برای #خوشبختی تنظیم کرده...

در ضمن ما اشرف مخلوقات خداییم(بخون ته تهشیم)،
به همین خاطر دنبال هر مخلوق دیگه ای بریم کسر شان داره!
در نتیجه فقط یه هدف می مونه که رسیدن بهش ارزشمنده...
اونم لذت بی نهایته! که اونم فقط تو بغل یه #بی_نهایت پیدا میشه...

بعد گفتیم یاد گرفتن یه درس فیزیک هم معلم می خواد هم کتاب،
پس قطعا برای خوشبختی باید ماهم معلم و کتابی داشته باشیم...

گفتیم معلمامون بی نظیرن...
بی نهایت مهربونن...
بی نهایت دلسوزن...
بی نهایت علم دارن...
بی نهایت دوسمون دارن...
وحتی برای کمتر و راحت تر شدن رنج ما، حاضرن خودش کلی سختی بکشن...

#خوشبختی